28. Τι είδε ο Λάμπρος όταν τελείωσε το μάθημα

Ο Λάμπρος υπάκουσε σαν καλός μαθητής. Μα όταν σήκωσε το κεφάλι του από το χαρτί και κοίταξε γύρω, πήδησε σαν να τον κέντρισαν οι σφήκες.

Τα γίδια είχαν φύγει! Μόλις κατάλαβαν πως ο τσοπάνης είχε τον νου του αλλού, σκόρπισαν στους ψηλούς γκρεμούς. Πολύ λίγα είχαν μείνει κάτω. Τα πιο πολλά προχώρησαν απάνω στον μεγάλο βράχο· άλλα είχαν χαθεί στις σκισμάδες του, άλλα είχαν σκαρφαλώσει στα κοτρόνια. Πέντ’ έξι, τα τρελότερα, τα είδε ο Λάμπρος ανεβασμένα ψηλά στην κορφή.

Στο ηλιοβασίλεμα, καθώς λιγόστευε το φως, φαίνονταν ίσκιοι μαύροι απάνω στον ουρανό, καθώς η μαύρη μελάνη απάνω στο χαρτί. Από ‘κεί απάνω ατάραχα κοίταζαν τον Λάμπρο, σαν να του έλεγαν:

«Τι καλά που κάνεις να διαβάζεις την άλφα!».

Τότε ο τσοπάνης άρχισε τρελό τρέξιμο, σφύριγμα και πετροβόλημα.