Εκεί κοντά ένας άνθρωπος, κρατώντας μικρό κι ελαφρό
τσεκουράκι, χάραζε τα πεύκα.
—Πουρναρίτης! είπαν τα παιδιά, μόλις τον είδαν.
—Δεν μπορεί να είναι κακός άνθρωπος, λέει ο Μαθιός, γιατί θα
έφευγε μόλις μας άκουσε.
Ρώτησαν τότε τα παιδιά κι έμαθαν πως αυτός ο ρετσινάς έχει
την άδεια του δασάρχη να μαζεύει το ρετσίνι.
Όταν πλησίασαν, είδαν αλήθεια με τι μεγάλη προσοχή χάραζε τ’
αγαπημένα πεύκα, για να σταλάζει το ρετσίνι τους, χωρίς να πάθουν τίποτα. Τους
έκανε σιγά σιγά μια πολύ στενή χαραματιά. Ήξερε πως και τα δέντρα πονούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου